Kultura w Polsce ma bardzo duże znaczenie. Składają się na to różne przyczyny. Najważniejsze z nich to "zdolność samodzielnego tworzenia" oraz Polska burzliwa historia i wynikające z niej możliwości poznawania obcych kultur i "czerpanie z nich" tego, co najlepsze. Z jednej strony mamy tradycję z drugiej nowoczesność. Równie silnie zaznaczone są w Polsce poszczególne epoki we wszystkich obszarach kultury, zaczynając od sztuki, muzyki, literatury, architektury, itd. Pewnym paradoksem jest również okres prowadzonych wojen, zaborów i podbojów. Z jednej strony chęć ratowania państwowości poprzez "manifest kulturowy" z drugiej zwyczaje obcych zaborców, podbitych państw, które również Polska mogła poznać. Czasy współczesne również znajdują odzwierciedlenie w kulturze. Emigracja polityczna, zarobkowa pozwala na poznawanie zwyczajów innych narodów i przenoszenie ich na rodzimy teren. Również współcześnie ważnym krokiem Polski na drodze rozwoju kultury stało się przystąpienie do organizacji politycznych i gospodarczych "zachodniego świata". Umożliwiło to kolejny etap rozwoju kultury.

Polska, jako kraj może poszczycić się wieloma wybitnymi osiągnięciami na płaszczyźnie kultury. Wiele z tych dzieł weszło do kanonu kultury nie tylko Polskiej, ale i światowej. Wspomnieć w tym miejscu należy o dziełach zrabowanych podczas wojen, których do dziś nie udało się odzyskać. Wiele z nich zostało bezpowrotnie zniszczonych w wyniku działań militarnych. Polska kultura to przede wszystkim wybitni ludzie, obdarzeni zmysłem tworzenia. Potwierdzeniem tego są liczne nagrody Nobla, nominacje do Oskarów, nagród Grammy. Oferta kulturalna prezentowana jest w bogatym kalendarzu kulturalnym obejmującym festiwale filmowe, teatralne, rockowe, jazzowe, folklorystyczne i inne. Również baza infrastruktóry jest bogata. Remontuje się i buduje kolejne muzea, galerie, sale koncertowe i teatry.

Patrząc w przeszłość i na czasy współczesne możemy stwierdzić, iż Polska sztuka posiada znaczny dorobek i wkład w rozwój sztuki światowej. Jednocześnie pewnym problemem staje się miejsce Polskiej sztuki na świecie. Często trudna historia nie pozwoliła jej zająć właściwego miejsca. Dobrym przykładem jest tutaj Polskie malarstwo. Wybitni Polscy artyści tacy jak Michałowski, Matejko, Wyspiański, Malczewski, i inni gdyby tworzyli w bardziej sprzyjających warunkach zostaliby uznani za znakomitość światową.

Czasy współczesne pozwoliły na otwarcie się Polskiej sztuki na międzynarodowe gremium opiniotwórcze i zwiedzających. Dzięki temu Polska sztuka jest odkrywana na nowo, zajmując tym samym miejsce wynikające z kunsztu Polskich artystów. Polska kultura i sztuka

Polska muzyka współczesna oraz muzyka z poprzednich lat jest źródłem inspiracji, doznań wynikających z pięknych i doskonałych utworów. Zarówno polscy kompozytorzy, muzycy, wykonawcy zaliczani są do jednych z najwybitniejszych na świecie.   Jako przykład możemy podać: Fryderyk Chopin (1810-1849), Ignacy Jan Paderewski (1860-1941), Stanisław Moniuszko (1819-1872). Współcześnie Polscy muzycy odnoszą również znaczne sukcesy. Muzyka filmowa, różne gatunki muzyki są silnie promowane i reprezentowane w ramach Polskiej kultury.  Również możemy zaobserwować wielo nurtowość tworzenia. Mamy do dyspozycji klasykę, muzykę popularną jak i muzykę niezależną.

Propagowanie Polskiej muzyki odbywa się w ramach organizowanych występów, miedzy innymi takich zespołów jak Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze, organizowanych koncertach, takich jak Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego, Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga,  Międzynarodowy Konkurs Wiolonczelowy im. Witolda Lutosławskiego, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Ignacego Jana Paderewskiego, występach na międzynarodowych konkursach, czy występach indywidualnych.

Polska to kraj z  dużą kulturę taneczną. Przykładem mogą być Polskie tańce narodowe. Jako przykład możemy podać Krakowiak, Polonez, Mazur, Oberek, Kujawiak. Są to tańce, które stanowią dziedzictwo narodowe Polski i są promowane między innymi przez takie zespoły jak: Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”.

Również taniec współczesny wpisuje się w bogatą kulturę taneczną Polski. Organizowane są liczne konkursy taneczne na których wyłania się mistrzów Polski. Reprezentują oni Polskę na organizowanych konkursach międzynarodowych.

Zespoły ludowe i muzyka ludowa podobnie jak w innych krajach wpisuje się w krajobraz bogatej kultury Polskiej. Tworzą ją amatorzy, śpiewacy, instrumentaliści. Podtrzymują w świadomości społecznej takie zespoły jak: Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” czy Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”.

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” - rozpoczął działalność w 1 lipca 1953 roku. Założycielami byli Stanisław Hadyna wraz z Elwirą Kamińską. Dzisiaj jest to zespół z niezwykle bogatym repertuarem, licznymi nagrodami i występami krajowymi i na wielkich scenach światowych. Na tak wielki sukces złożyło się, wiele pokoleń wspaniałych pedagogów oraz utalentowani młodzi ludzie, którzy przez okres istnienia zespołu stali się ambasadorami polskiej kultury oraz jej propagatorami. Zespół współpracuje z autorytetami w dziedzinie kulturoznawstwa. W jego skład wchodzi chór, balet i orkiestra. Taki skład gwarantuje widowiska na najwyższym poziomie artystycznym. Czytaj więcej ...

Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” – to jeden z największych na świecie zespołów artystycznych. Początki zespołu sięgają 8 listopada 1948 roku, kiedy to Ministerstwa Kultury i Sztuki dekretem oficjalnie powołał go do życia. Dekret polecał Tadeuszowi Sygietyńskiemu zorganizowanie zespołu ludowego. Dziś „Mazowsze” to zespół podobnie jak „Śląsk” pełen profesjonalizmu, stanowiący wspaniałą markę i wizytówkę Polski. Czytaj więcej ...

Literaturę Polska jest bardzo różnorodna. Znajdziemy w niej odniesienia do historii Polski oraz wpływy wszystkich przemian, epok literackich. Bogata, otwarta, ale i często hermetyczna. Potwierdzeniem, jakości Polskiej literatury są nagrody Nobla. Już w 1905 roku Henryk Sienkiewicz został uhonorowany tą nagroda. Kolejne przypadły Władysławowi Reymontowi, Czesławowi Miłoszowi, Wisławie Szymborskiej.

Pierwsze teksty literackie pisane po polsku pochodzą z XIII w. Za pierwszy zachowany w całości polski tekst literacki z tego czasu uznawana jest pieśń rycerstwa polskiego - Bogurodzica. Do najcenniejszych zachowanych zabytków rękopiśmiennych zaliczane są rękopisy Jana Długosza, Kazania Świętokrzyskie i Psałterz Floriański. Bogato  ilustrowane dzieła  historyka i dziejopisarza Jana Długosza: Annales seu Cronicae Regni Poloniae (Kroniki Sławnego Królestwa Polskiego), uchodzą za jedno z najwybitniejszych osiągnięć średniowiecznej historiografii europejskiej. Czytaj więcej ...

Początki Polskiej kinematografii sięgają roku 1895, kiedy to Kazimierz Prószyński stworzył pleograf. Pierwszym polskim filmem fabularnym był Powrót birbanta z 1902 roku. Pierwszą polską wytwórnię filmową było Towarzystwo Udziałowe Pleograf założone w Warszawie przez  Kazimierza Prószyńskiego.

Polski film jest ściśle związany z Polską historią. Zabory, wojny, okres komunistyczny determinowały tematykę filmową, często ocenzurowaną. Transformacja ustrojowa w Polsce zmieniła zasadniczo sytuację Polskiej kinematografii, która ponownie szuka właściwego dialogu i odbioru społecznego. Z jednej strony mamy silny napływ produkcji zagranicznej, a z drugiej chęć podtrzymania Polskiej produkcji.

Pewnym sukcesem okazały się filmy komentujące Polską rzeczywistość oraz filmy z początku transformacji (przykład „Psy”). Nowe możliwości techniczne spowodowały również, że na nowo powrócono do realizacji dzieł polskiej literatury. Równolegle tworzone jest kino społeczne, obyczajowe, niezależne oraz typowo komercyjne.

Nowa, jakość myślenia, techniczna, produkcyjna pozwala tworzyć bardziej ambitne projekty, które coraz częściej znajdują uznanie na arenie międzynarodowej. Również polscy filmowcy, scenarzyści, tworzący muzykę filmowa, aktorzy są coraz częściej angażowani do największych produkcji. Ciekawym zjawiskiem jest znacząca pozycja polskich producentów w nowym nurcie filmu, jakim jest animacja i obróbka cyfrowa.

Również pod względem, jakości odbioru produkcji filmowych sytuacja ulega zmianie. Tworzone są kina cyfrowe oraz postępuje pełna cyfryzacja zasobów filmowych,

Rozwój państwa jest wypadkową swego rodzaju myśli, filozofii postępowania i działania. Pewnym ograniczeniem, następstwem i jednocześnie zależnością mogą być  uwarunkowania historyczne. Patrząc w przeszłość możemy powiedzieć, że Polska posiada znaczący dorobek  również w tej dziedzinie. Przykładem może być tutaj filozofia reprezentowana m.in. przez tak znane postacie jak Kazimierz Twardowski, Alfred Tarski, Stanisław Leśniewski, Jan Łukasiewicz, Kazimierz Ajdukiewicz, Tadeusz Kotarbiński, Izydora Dąmbska, Roman Ingarden, Władysław Tatarkiewicz, Stefan Swieżawski, Karol Wojtyła, Henryk Elzenberg, Leszek Kołakowski, Barbara Skarga, Andrzej Grzegorczyk, Mieczysław Krąpiec, Józef Tischner, Michał Heller, Józef Życiński, Władysław Stróżewski, Jan Woleński.

Jakość myśli, filozofii decyduje, o jakości kadry dydaktycznej, dalej jest jej przekładem na inne sfery życia publicznego. To od niej zależy sukces państwa i społeczeństwa. Dzięki powyżej wymienionym uczonym współczesna Polska może realizować swoje marzenia, budować kraj nowoczesny, oparty o standardy i normy świata cywilizowanego.

Media w Polsce możemy osadzić w dwóch okresach. Przed transformacją i po transformacji. Przed transformacją, scentralizowane i często poddane cenzurze. Po transformacji poddane zasadom wolnorynkowym i silnej konkurencji ze strony kapitału zagranicznego.

Nowym zjawiskiem są inicjatywy medialne, niezależne, realizowane spontanicznie, dzięki pasjom, indywidualnym umiejętnością ludzi młodych, ambitnych, wyrażających swoją indywidualność i chęć wypowiedzi. Zjawisko bardzo pozytywne, będące podstawą państwa demokratycznego i społeczeństwa świadomego.

W Polsce uprawia się wiele dyscyplin sportowych zimowych jak i letnich, amatorsko jak i zawodowo. Najpopularniejsze z nich to piłka nożna, piłka siatkowa, sport żużlowy, lekkoatletyka, boks, skoki narciarskie, piłka ręczna, tenis ziemny i koszykówka. Polscy sportowcy biorą udział w zawodach krajowych i międzynarodowych.  Również mocno jest rozpowszechniona kultura sportowa wśród społeczeństwa.

Baza obiektów sportowych jest systematycznie poddawana rewitalizacji oraz budowane są nowe obiekty. Pozwala to polskim sportowcom na coraz lepsze warunki treningu i uprawy sportu wyczynowego.

Obyczaje w Polsce to obyczaje, które zostały ukształtowane na przestrzeni istnienia państwa Polskiego oraz pod wpływem przyjmowania obyczajów pochodzących z innych kultur. Do najpopularniejszych możemy zaliczyć: wieczerza wigilia, dawanie prezentów pod choinkę, strojenie choinki na Boże Narodzenia, łamanie się opłatkiem, Sylwester, Śmigus-Dyngus, malowanie pisanek, święconka, Niedziela Palmowa, Wielki Tydzień, wieczór kawalerski/panieński, zakładanie rodziny, noc poślubna, miesiąc miodowy, oczepiny, zaręczyny, topienia Marzanny, karnawał, całowanie pań w rękę, zapalanie zniczy na grobach w Święto Zmarłych, Ostatki, Tłusty Czwartek, żałoba, pogrzeb, lanie wosku w Andrzejki. 

Równie bogate obyczaje a nawet jeszcze bardziej różnorodne panują w różnych regionach polski. Lokalny folklor, obyczaje, gwara dodają kolorytu polskiemu społeczeństwu. Jest to niewątpliwie swego rodzaju urok na skalę światową, wyróżniającą Polskę spośród innych krajów.

Polska kuchnia przybiera postać „mozaiki smaków wielokulturowych”. Oprócz typowych swojskich wyrobów i dań możemy zaobserwować różne wpływy innych kultur, takich jak, tatarsko-tureckie, rusińskie, niemieckie, francuskie czy włoskie. Tak różnorodne wpływy pozwoliły na uzyskanie wielu niepowtarzalnych smaków, uzyskiwanych poprzez stosowanie produktów podstawowych mięsnych i roślinnych oraz przypraw i napojów.

Do najpopularniejszych potraw Polskich możemy zaliczyć: pierogi, kasza, kluski, gołąbki, kotlet schabowy, kotlet mielony, bigos, galareta mięsna, żurek, kapuśniak, krupnik, barszcz czerwony, rosół, zupa pomidorowa, zupa ogórkowa, zupa grzybowa, chłodnik, potrawy z kapusty i ziemniaków, chleb żytni, pszenny, różne ciasta, wypieki takie jak babka, makowiec, sernik, pierniki czy pączki, jabłka, gruszki, rozmaite jagody, porzeczki, ser biały, wieprzowina, drób i wołowina, ryby morskie i słodkowodne, mleko, maślanka, kefir, wódka pędzona ze zbóż i ziemniaków, miód pitny, piwo, wino, herbata, kawa, grzyby, owoce leśne, nabiał, masło, smalec, skwarki, słoniny, oleje roślinne, sery żółte, regionalne oscypki, ogórki kiszone, kapusta kiszona. Zobacz Polskie kulinaria

W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.

W Galerii mieszczącej się w sali I piętra dawnego Arsenału Miejskiego eksponowane są zabytki starożytnych kultur śródziemnomorskich należące do zbiorów Czartoryskich, Muzeum Narodowego w Krakowie i do depozytu Rodziny Potockich z Krzeszowic.

W tej galerii można zapoznać się z wybranymi zjawiskami sztuki polskiej minionego i obecnego stulecia. Każdy zwiedzający znajdzie tu coś dla siebie niezależnie od preferencji i zainteresowań artystycznych.

Galeria "Broń i Barwa w Polsce", znajdująca się na parterze w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie, jest największą w Polsce, po Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, galerią militariów.

Galeria Rzemiosła Artystycznego

Podziemia Rynku Głównego - Kraków

Badania archeologiczne warstw krakowskiego rynku potwierdziły bogatą historię tego miejsca. Sięgając wstecz odkrywamy, że Kraków był nie tylko miejscem zamieszkania, ale i również ważnym ośrodkiem, gdzie krzyżowały się szlaki kupieckie. To dzięki nim Kraków stanowił ważny element na mapie średniowiecznej Europy.

Miasto położone nad Wisłą w południowej Polsce, drugie w kraju pod względem liczby mieszkańców i pod względem powierzchni. Jest jednym z najstarszych miast Polski, o ponad tysiącletniej historii, posiada wartościowe obiekty architektury, działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych gromadzących bezcenne zabytki. Do 1795 r. Kraków był stolicą Polski a do 1611 r. siedzibą polskich królów.

Obok katedry na Wawelu Kościół Mariacki stanowi najważniejszą świątynię Krakowa. Przez wieki kościół otoczony był opieką bogatych rodzin mieszczańskich, dzięki czemu dziś budowla ta należy do grona najznakomitszych obiektów architektury sakralnej w Polsce.

Początkowo sanktuarium mieściło się w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, wznoszącym się na wzgórzu w Łagiewnikach. Klasztor ten został wybudowany w latach 1888 - 1891 z funduszy przekazanych na cele dobroczynne przez księcia Aleksandra Lubomirskiego kardynałowi krakowskiemu Albinowi Dunajewskiemu. W jednym z zabudowań klasztornych mieścił się Dom Miłosierdzia - zakład wychowawczy dla dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej prowadzony przez siostry.

Budowę tej gotyckiej świątyni rozpoczęli dominikanie najprawdopodobniej w 1241 r. po najeździe Tatarów na Kraków. W II połowie XIV w. zaczęto przebudowywać ówczesny kościół podwyższając prezbiterium i nawę główną, nadając budowli układ bazylikowy, który pozostał do dziś. Kilka razy miejsce to było nękane pożarami, ostatni w 1850 r. spowodował największe spustoszenie świątyni. Całe wnętrze uległo wypaleniu, runęło sklepienie w nawach i w niektórych gotyckich kaplicach. Cała zabudowa kościelno-klasztorna była wówczas w takim stanie, że proponowano dominikanom przeniesienie się w inne miejsce. Podjęta jednak przez Zakon odbudowa przywróciła świątyni pierwotny, surowy wygląd.

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, powołane do życia z inicjatywy Andrzeja Wajdy i otwarte w 1994 roku jako Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, przez dziesięć lat stanowiło oddział Muzeum Narodowego w Krakowie, będąc zarazem miejscem aktywnej działalności Fundacji Kyoto – Kraków im. Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz. 11 lipca 2002 roku Muzeum Manggha odwiedzili cesarz Japonii Akihito i cesarzowa Michiko.

Kościół św. Piotra i Pawł

Kościół św. św. Piotra i Pawła został zbudowany w latach 1597-1619. Wzorowany na jezuickim kościele Il Gesu w Rzymie, był pierwszym barokowym kościołem w Krakowie. Jezuici po przybyciu do Krakowa szukali miejsca w centrum miasta na budowę swojej świątyni. Dostali co prawda kościół św. Szczepana, ale w owych czasach jego lokalizacja uznawana była za peryferyjną.

Filmy związane z Krakowem

W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.

Sanktuarium na Skałce to miejsce kultu przede wszystkim św.Stanisława. Warto odwiedzić je także ze względu na spoczywających w Krypcie Zasłużonych wybitnych Polaków.

W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.

Muzeum Lotnictwa Polskiego – muzeum w Krakowie zlokalizowane na terenach dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny, gromadzące eksponaty związane z historią rozwoju lotnictwa. Liczba eksponowanych obecnie statków powietrznych przekracza 200. Muzeum wydaje własne publikacje, organizuje imprezy o charakterze edukacyjnym. Jest też uczestnikiem i organizatorem konferencji poświęconych historii lotnictwa i muzealnictwu. Posiada również bibliotekę z ponad 30 tysiącami pozycji.. Znalazło się na ósmym miejscu listy najlepszych muzeów lotnictwa na świecie telewizji CNN.

Tour de Pologne (pol. Wyścig dookoła Polski, oficjalny skrót: TdP) – wieloetapowy szosowy wyścig kolarski, organizowany cyklicznie na terenie Polski, będący jedną z najbardziej prestiżowych międzynarodowych imprez sportowych w Polsce organizowanych regularnie. Od 1. edycji w 1928 do 49. w 1992 posiadał status wyścigu amatorskiego (jedynie w 1974 wyjątkowo rozgrywany był w formule open z udziałem zawodowców).

W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.

Promowane Polska

W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.

Światowe Dni Młodzieży Kraków 2016

Są to spotkania z papieżem, organizowane w formie religijnego festiwalu, skupiające młodzież z całego świata, która chce wspólnie spędzić czas i modlić się. Natomiast w pozostałych latach, w Niedzielę Palmową organizowane są Światowe Dni Młodzieży w każdej diecezji, gdzie młodzież spotyka się ze swoimi biskupami.

Henryk Siemieradzki

Pochodził z rodziny szlacheckiej od końca XVII wieku osiadłej na Litwie. Ojciec artysty był oficerem w armii rosyjskiej, karierę wojskową zakończył w 1871 w stopniu generała, jednak w rodzinie panowała polska, patriotyczna atmosfera. Siemiradzki przez całe życie czuł się Polakiem, pomimo przypisywania mu rosyjskiej narodowości przez tamtejszą prasę i krytykę w okresie największych sukcesów artystycznych. Jego dzieła do dziś są eksponowane w dziale sztuki narodowej niektórych muzeów na terenie Rosji i Ukrainy.

Wawel

Zamek Wawel był siedzibą książęcą i królewską oraz centrum politycznym państwa polskiego od XI do XVI wieku. Wzniesiony został na lewym brzegu Wisły na południe od lokowanego miasta. Wzgórze wawelskie położone wśród łąk zalewanych wodami Wisły i Rudawy znakomicie nadawało się na obronną siedzibę.